Franse Alpen, Italië

Wij zeggen een goede morgen tegen iedereen die vannacht van een heerlijk bed heeft mogen genieten. Dát zat er voor ons dit keer niet in. Wij hebben vrolijk doorgereden tot waar we nu zijn. Italië!
Ik sloot gister af met het gegeven dat we de Franse stad Gap zouden doorkruisen. Dat was niet gelogen. Daarna is de reis voortgezet naar het prachtige Monaco. Op het moment dat ik aan deze blog begint hebben we die miljardenstad al weer achter ons. Maar ik ga te snel......
Vannacht kregen we toch nog te maken met fikse winterse omstandigheden. Soms plaatselijk, onverwacht en gevaarlijk. Geen van de teams heeft problemen ondervonden maar oppassen was het wel. Zoals je op de foto's kan zien hadden we beste sneeuwstormen. Op sommige wegen was 40 km/uur echt het maximum haalbare. De temperatuur zakte even tot -11. De wegen rondom de Franse Alpen en richting Monaco waren weer prachtig. Mega grote kloven met aan beide kanten machtige bergen. Zelfs in een Ram kun je je klein voelen. Natuurlijk was het vannacht donker en kunnen we niet alles zien wat de natuur ons te bieden heeft maar het was licht genoeg om grote indruk achter te laten. Overhangende rotspartijen, uitgehakte tunnels, bruggen, kerken, Ik film en schiet foto's met iPad en iPhone maar in het echt is het gewoon 10 keer mooier. Ook niet te beschrijven. Gelukkig is de fotografie in handen van Robert Maas, en Nicoline van der Schaft. Deze topfotograaf heeft ook Parijs Dakar onder zijn hoede gehad dus dat zit wel snor. Daar komen nog wel mooie plaatjes vanaf.
Ik overleg even met Erik nu........... We schatten dat we 100 haarspeldbochten hebben mogen meemaken. Soms zelfs zo scherp dat Erik de 6.15 meter lange dodge achteruit moet steken omdat het gewoon niet in 1 keer haalbaar was. Door de bossen, dorpjes, witte landschappen....
Op deze dodge is een uitlaatklep gemonteerd die een gedeelte van het geluid zonder demping naar buiten werpt. Snacht tussen 1 en 5 klinkt dat in de dalen van pittoresk Frankrijk vrij bruut kan ik u melden.. Wij wakker, zij ook!!
Bij het eind van etappe 6 hebben Marc en Peter een klein probleem. Nou, eigenlijk meer hun Audi. De brandstof is op. Hij rijd eigenlijk nog op de dampen van de brandstof die in z'n tank behoren te zitten. Jongens en auto's als Erik en Marc worden er niet zuiniger op in deze mooie haarspeldbochten. Het daagt natuurlijk een beetje uit om deze wegen wat sportiever te bestieren. Tjeerd van Noble Art meldde ook heel wijs dat je in het donker natuurlijk de tegenliggers beter aan zie komen door de verlichting. Is die verlichting er niet, dan kun je dus wat gebruik maken van hun rijstrook. Het verbruik van deze auto's loopt dan snel op tot 1 op 4 schat ik zo in.
Bovenop de berg helpen we onze gabbers met tanken. Nou Peter en ik staan eigenlijk meer met de handen in de zak, oké.
Ook de Rabo girls hebben een foutje begaan. Ze dachten een short cut te kunnen nemen door een andere weg als álle andere teams te berijden. Helaas was die halverwege afgesloten. Ze moesten ver omrijden en hebben de desbetreffende etappe maximale strafpunten. Toen wij de berg afreden, kwamen zij ons tegemoet om de volgende etappe vanaf de goede plaats te starten. Daar waar Marc moest tanken dus.
Wij rijden naar Monaco. Helaas ligt het coördinaat buiten de stad maar kunnen vanaf een mooi uitkijkpunt toch een foto maken. Even hadden we gehoopt door de tunnel te mogen jagen, helaas. Terry, who not bro!
We verlaten Frankrijk en rijden de grens over naar italia. Het pizzaland. Net over de grens kunnen we gelukkig weer lpg, hier gpl tanken. Want ook die was op. Er ging wederom 165 liter in. Uiteraard hebben we ook nog 100 liter benzine dus zo snel zullen wij niet stil komen te staan. We hebben trouwens wel 20 liter extra brandstof bij ons. Just in case.
Bij het tankstation nemen we een Large koffie. Tis druk en we verliezen dus minuten. Momenteel gaat Erik die 1020 seconde er gewoon weer afrijden. Daar krijgt ie van mij, de navigator 195km de tijd voor. Trappen dus. Haha, nee alles binnen de perken hoor. Vannacht met het slechte weer hebben we ook 1 tijd niet gehaald. Veiligheid voorop.
We rijden nu langs de kustlijn via Genova naar 'Borghetta di Vara'. De zon komt op, de bergen worden zichtbaar. De vermoeidheid lijkt op te lossen. Na elke bocht wordt alles weer mooier en mooier...... En het is pas dag uno.
De weg is goed begaanbaar. Weet je, Peter van Schaik en ikzelf kunnen goed rijden en zullen de auto's altijd veilig thuis kunnen brengen. Maar Marc en Erik kennen hun kannonetjes toch stukken beter. Het gaat dan net iets scherper en harder, en dat is leuk! Erik rijd het overgrote deel zelf. Ik heb er geen moeite mee. Ik ben weer beter met de rekensommetjes en social media weet ik. En zo kunnen we allebei genieten van de omgeving. Andersom zou gewoon minder goed werken.
We zien prachtig de oranje zon uit de Middellandse zee komen. Hij sist van warmte.....
Helaas kunnen we niet stoppen om wat meer tijd aan fotomateriaal te vergaren. We zitten in race-mode momenteel. Brink moet nog 275 seconden inlopen tot onze streeftijd. Dat gaat ie fiksen, geloof me.

Snelheid is aan ons wel besteed http://youtu.be/58QOBqAWNzE

Ook deze blog stopt tijdelijk hier.. Wordt vervolgd. Hopelijk vanavond in een hotel..
De foto's gaan we vanaf hotel uploaden. De mb's vliegen eraf anders!
Maar deze 3 wil ik u toch nu meegeven. Vannacht-Vanmorgen