De mooiste wegen op aarde...

We nemen nog even een stukje van de dag van gister ter hande. Ik had u gemeld dat bij de parking alle auto's een bekeuring hadden opgelopen. Daar kom ik even op terug. Op het moment dat we uitzochten hoe het betaalapparaat bediend moest worden 2 dagen geleden kreeg ik van Patrick een muntje van 5 kronen in de hand gedrukt. We hadden immers gelezen dat we met muntgeld moesten betalen. Maar ja, 5 kronen was goed voor 15 minuten parkeertijd terwijl de auto's er 2 nachten moesten staan. Toch had ik dus een kaartje uit het apparaat getrokken. Mijn bedoeling was om deze op z'n kop op het dashboard te leggen in de hoop dat de eventuele parkeerwacht dit zou zien als een betalend kaartje maar wat domweg verkeerd was neergelegd. Nu wist ik zelf ook wel dat die kans nihil zou zijn. Toch zien wij als we de dodge op gaan halen dat iedereen een ticket heeft. Iedereen behalve American Power. Ons plan was domweg gelukt. Toch 710 Noorse Kronen uitgespaard. Soms moet je wat geluk hebben.

Savonds na het diner wordt ook nog even de dagwinnaar bekend gemaakt. We wisten dat we qua rijden die dag goed zaten. We krijgen echter ook opdrachten voor elke dag mee en daar kunnen ook punten mee gewonnen of verloren worden. Dankbaar zijn we voor onze backoffice die enthousiat meepuzzeld met elke opdracht. Helaas hebben we toch deze opdracht 5 foutieve antwoorden bij onze lijst staan en daarmee verliezen we onze hoogste positie. Een gedeelde eerste plaats met team 9, mystery vlinders. Een topprestatie samen. De foto's liegen niet in deze.

De volgende dag, vanochtend dus staat de wekker op 03.00. Verzamelen om 03.45 voor het hotel. We starten als tweede. Na een kilometer of 6, net buiten het dorp tanken we de dodge af met pure benzine. Team 9 staat ook te tanken en Erik wil graag voor hun de weg op zodat we ons eigen tempo kunnen bepalen en niet achter een andere auto hoeven te hangen. Snel, snel dus. Nu is het bij ons een gewoonte geworden dat we een paar kilometer verder nog een keer een check doen of we alle belangrijke zaken bij ons hebben. De snelheid van Erik is ons fataal geworden want we missen de portefeuille van Erik. We stoppen en kijken in de auto of hij toevallig ergens anders ligt. Potdomme, nee. Erik raakt er meer van overtuigd dat hij hem op de achterbak heeft laten liggen en er nu waarschijnlijk is afgevallen. We bellen de backoffice om de tijd stil te laten zetten en leggen ons verhaal uit. We rijden terug naar het tankstation en warempel. De jongens met oude Volvo rijden net weg en zien de portefeuille liggen op straat. Gelukkig! Dat scheelt veel problemen. Volgende keer nog beter bij de les blijven. Het is overigens niets voor Erik om zo 'slordig' met spullen om te gaan. We melden ons weer aan bij de backoffice en we kunnen beginnen aan een inhaalslag. We rijden de verloren tijd weer in en klokken uit op het door ons gewenst en berekend tijdstip. De organisatie heeft de route uitgezet door de fjorden van Noorwegen. Elke bocht wordt de omgeving mooier. We zouden graag via foto's, verhalen en reisblog laten zien hoe mooi de natuur hier is. Maar welke inbeelding het thuisfront ook kan maken, in het echt kan ik je vertellen dat het 10 keer zo mooi is.

We hebben vaker zo'n tocht gereden samen maar deze reis overtreft alles. De dingen die we deze week gezien hebben zullen lang in ons geheugen blijven zitten. We rijden hier honderden kilometers achter elkaar in sneeuwbedekte bossen zonder ook maar een dorpje tegen te komen. Het weer is prachtig en nog mooier is het dat we deze route overdag kunnen rijden. Toch blijven de wegen gevaarlijk glad. Er wordt hier niet gestrooid. Eventueel met zand of grind maar meestal wordt alleen de bovenste ijslaag hier losgevreesd. We gaan een rotonde in en bij het verlaten ervan gaat de dodge voor het eerst een richting op die we niet willen. We happen met rechtsvoor een sneeuwwal mee. Het is gelukkig zacht en leverd nul schade op. De weg eindig bij etappe 2 in het plaatsje Skarberget. Daar moeten we voor 09.30 uur zijn want er is een veerboot overtocht. De organisatie wil graag dat we allemaal tegelijk de oversteek maken, en dat lukt. Voor de boot is een grote parkeerplaats en sommige chauffeurs moeten zich dan even laten gaan. De Audi S5 en de dodge halen alles uit de kast en onder het toeziend oog van de drone (een helikoptertje met camera aan de onderzijde) draaien de jongens even wat achtjes in de sneeuw. De dodge met 400pk en de Audi zelfs met nog 100pk meer. Het geluid van 2 V8- ten schreeuwt over de parking. Voor de banden is dit natuurlijk niet goed. Voor volgend jaar zoeken we dus ook weer sponsoren, ik kijk Steven, van dodge leverancier Boonzaaier even aan.

Als Erik klaar is met donuts maken ziet Wilco dat de laptop nog op volgen staat en dus Erik's gedrift heeft opgenomen. Zie foto.....

Na de overtocht worden we door de organisatie weer afgeschoten en de race kan weer beginnen. De wegen kronkelen zich door de fjorden. Hoogteverschillen van honderden meters worden in rap tempo afgelegd. Af en toe stoppen we even voor een fotomomentje want soms vergeten we daar tijd voor te maken. We kijken onze ogen uit. Uren achter elkaar rijden we van de ene verbazing in de andere. We hebben veel foto's die na de rally in een boekvorm zullen verschijnen. Deze omgebing zien we misschien voor lange tijd niet meer en dat moeten we dus goed vastleggen.

Eėn van de dingen die ook nog op ons to-do lijstje stonden waren elanden. Kijk, rendieren zijn hier genoeg en hebben we ook wel vaker gezien. Elanden, nog groter als paarden moet je met geluk treffen. Nou, we kunnen ook die van ons lijstje halen. Vandaag hebben we er 7 gezien. Vrouwtjes en de nog grotere mannetje. Een mannetje kan gauw 1000 kg wegen dus die wil je niet tegen de auto krijgen. Een bijkomend probleem is, als je zo' n beest aan zou rijden, dat het lichaam over de motorkap zal schieten en met lijf en al in de cabine kan belanden. Met een beetje geluk is hij dan dood. Is hij dat niet, dan zal hij in de cabine wild met z'n poten gaan trappen waar jij dan ook nog ergens zit of ligt. De kans dat je door de poten geraakt wordt is 100%. De rendierendood noemen ze dat hier. Maar zover komt het vast niet!
De één na laatste eland die we zien doemd op aan de linkerweg van de weg. Het is inmiddels donker. Maar met de enorme lichtopbrengst van onze verstralers kunnen we ze nog vrij ver van te voren zien. We focussen ons op de linkerkant van de weg. Daar waar het vrouwtje loopt. Maar waar een vrouwtje loop, kan natuurlijk ook haar mannetje lopen. Die komt op het laatste moment van rechts uit het bos zo de weg op. Erik ziet dat in z'n ooghoeken en stuurd de dodge snel naar links om geen opstootje te krijgen. Het beest heeft een groot gewei en is imposant van kracht en grootte. Wat een geweldige beesten......
Veel deelnemers zijn tegenwoordig uitgerust met camera's aan boord. De Henk Karman groep heeft zo bijvoorbeeld een dashcam met een enorme opslagcapaciteit. Zij nemen de hele rally op. Er ontgaat hun niets. Dus ook niet als ze een eland vast voor hun auto hebben staan. De tweede keer trouwens al deze week. Het beest staat doodleuk op de weg. Als de eland dan toch aanstalte maakt om weg te komen glijden zijn poten uit op de gladde weg. Plat op zijn pens en ook bij het opstaan gebeurt het hem nog een keer. Kijk, dat zijn grappige beelden. Wellicht kan er na de tour een compilatie gesneden worden met alle beeld en filmmateriaal.

Onderweg zijn we vandaag ook nog aangehouden door de Noorse politie. We wisten dankzij Mark, die de organisatie een berichtje uit had laten gaan, dat er een laser controle staat 48 km voor etappecoördinaat 4. We zien ze staan en we benaderen ze met een 75 km/u. Toch stapt meneer agent de weg op en dirigeert ons naar de zijkant. Netjes gehoorzamen we en tijdens de eerste zijnen merken we al dat meneer agent in een goede bui is. Hij is vriendelijk en praat netjes Engels. Het is ook niet de snelheid waarvoor hij ons aanhoud. Uit de buurt zijn klachten gekomen over het rijgedrag van dit soort auto's. En daar bedoeld hij mee, de bestickerde rally auto's die vaker door deze omgeving rijden. Nu is het zo dat een week geleden hier een soort gelijke (nou, bij lange na niet gelijk) toertocht is geweest. Maar daar reden 90 auto's mee mee. Het zou kunnen dat daar wat boefjes tussen zaten die de regels aan hun laars lapten. De goede moeten daar dan nu ook onder lijden blijkt. We vertellen dat dat niet de opzet is van ons spelletje en dat we zelfs gestraft kunnen worden op wangedrag. We leggen het spelletje uit aan de agent en mogen gaan. We komen dus geloofwaardig over, hoe kan het ook met onze gezichten!
Ten tijde van de aanhouding komen er wat andere teams voorbij. Ze zullen wel gelachen en gezegd hebben..... Daar hebben ze er een paar bij de veter. Helaas dus voor hun.
45 kilometer verder staan we bij het coördinaat en checken in bij Theodoor, de backoffice-man. De backoffice die alle tijden, snelheden en coordinaten regelen zitten overigens gewoon in het betuwse Elst. ze hebben daar een groot tv scherm hangen waar de hele route opstaat incl alle deelnemende auto's in volgorde. Tijdens mijn gesprek met de backoffice, die mij de eindtijd, begintijd en nieuwe coordinaten voorleest, hoor ik op de achtergrond dat Mark en Peter met de Audi S5 van de weg geschoten zijn. Vol in de sneeuw! Mark zat in zijn leren kuipstoel achter het stuur terwijl Peter hem de weg navigeerd. In een verraderlijke bocht glijd de snelle S5 van de weg af. ze worden gelanceerd over een sneeuwwal de tiefschnee in. Toch even schrikken. Ze willen uitstappen maar helaas. De audi is omringt met sneeuw. De jongens moeten via het raam naar buiten. Een rally-Volvo die voor hun reed merkt op dat de Audi, die net nog achter hun zat plots verdwenen is. Ze draaien om en schieten te hulp. Met z'n vieren staan ze een uur te scheppen om de Audi weer zichtbaar te krijgen. Ze hebben schade en weer die verrekte band lek. Met 2 deelnemende volvo's en een plaatselijke bewoner trekken ze de Audi weer op de weg. De Plaatselijke barmhartige samaritaan woont om de hoek en heeft een compressor om de 20 inch weer van lucht te voorzien. Met lichte schade aan voor en achter spoiler kunnen ze de weg weer vervolgen. Ja, het is glad en iedereen wil zich toch aan de tijden houden. Dan kan er wel eens iets mis gaan......
We lopen wat voor op tijd en hebben dus even een 15 minuutjes over om een broodjes worst te verorberen. Een half litertje cola toe om alles mee weg te spoelen. Dit keer geen koffie. Na de verplichte rusttijd van 5 minuten starten we onze oto weer en gaan beginnen aan de laatste route van vandaag. 229km in 2uur59 reistijd. De pittige worst met pittige witte saus en pittige rode saus wordt verder in de auto opgegeten. Nog voordat de halve liter cola door het keelgat is gelopen lijkt het wel of er elanden op de achterbank zijn gaan plaats nemen. De ene grove boer na de andere burlt uit onze kelen. Zo, niet netjes maar het lucht wel op..
Na de nodige kilometers komt het hotel in zicht. De auto's worden de parkeergarage in geloodst. De onze is te hoog. Hij zal buiten moeten slapen...

Ik weet niet of de URL-link van de walvissen continu gewerkt heeft. Anders hier nog een keer.
http://youtu.be/Y9WucrOycFQ

Nummer van de dag
http://youtu.be/spRZZhiIDZs

In de kroeg drinken we een drankje. Het diner wordt gestart. Wilco is moe en besluit naar z'n kamer te gaan. Soms is alleen even beter........