Het beloofde Hilton

Blog 5 of 4 of 6....... Ik ben het even kwijt. Zal zo terug kijken en veranderen. Als ik het niet vergeet.
Het diner gisteravond en het ontbijt van vanmorgen staat voor mij op plaats 1. Heerlijk vlees, groente, dessert, vleeswaren, fruit,....... Noem maar op. Bijna over de top. Goed hotel! We krijgen de startpositie en installeren al ons apparatuur op de gemonteerde beugels in de dodge. Als je 8000 km gaat rijden moet alles wel functioneel plaats krijgen. En daar is Wilco dan weer goed in. Beugels, elektrische bedrading, stekkers, schakelaars....... Geen probleem. Smorgens is het plug and play en alles werkt weer. Netjes weggewerkt zodat het overzichtelijk blijft.
We verlaten Burgas Roemenië om 07.28 uur. Nobel Art neemt de leiding. Ja niet in het overall klassement maar tijdens de start van vandaag. Mochten ze willen. Maar ze hebben we wat punten ingelopen. Zij waren eerste gister, wij tweede, Marc/Peter 3e.
Het zal er wel tot het eind om spannen. De eerste etappe van vandaag is direct een echte van 262 km. Reistijd wordt gezet op 3.40 uur wat gelijk staat aan 220 minuten. De ideale tijd van de backoffice krijgen wij ook in minuten aangegeven en daar worden de strafpunten op bepaald. De organisatie meld smorgens nog even dat er elektronische snelheidscontroles geplaatst zijn dus hou je rechtervoet in bedwang rijders. Tuurlijk....
Tis moeilijk te bepalen wat de ideale rijstijd zal gaan worden. De verkeersborden geven anders aan dan onze 4 navigatie systemen en waar heeft de organisatie dan mee gerekend. We bellen even voor instructies en de route manager geeft aan dat borden boven Tom Tom gaan. Logisch ook wel. Op moment van schrijven heb ik al wel de ideale tijd van etappe 3 binnen (1strafpunt) maar nog niet van de eerste etappe. Ze zijn dus nog aan het berekenen denken we. Er zijn diverse verschillende routes naar het te rijden coördinaat en sommige teams hebben ook echt de sneeuwkettingen moeten leggen zo horen we. Wij niet hoewel we wel verstandig samen met de Audi omhoog rijden ingeval we elkaar de berg op moeten slepen. We hebben natuurlijk de juiste kettingen bij ons maar zitten er niet op te wachten. Daarbij kunnen we onze trabant in de 4x4 zetten, en nog locken ook. Dat is de aandrijving in een sper zetten zodat altijd de 4 wielen draaien. Technisch verhaal maar wel functioneel als je de besneeuwde berg op moet. Het moet gek gaan willen wij dat ijzer om onze banden knopen. Van Bulgarije rijden we de grens van Roemenië binnen. Die korte etappe wordt onder neutralisatie gereden omdat de grens natuurlijk voor de één makkelijker gaat als een ander wellicht. We laten onze paspoorten zien. Ze kijken wel wat nors en onderzoekend maar we mogen probleemloos door. De douane is wel wat nieuwsgierig wat al die dure stickerautos toch in hun land doen. Nederlanders in Roemenië. Dat zorgt voor wat aandacht. Ik geef aan dat er nog 15 auto's achter ons aan komen. Net over de grens beginnen we weer met het wedstrijd element. Team 1,2 en 18 vervolgen gezamenlijk de tocht richting Doorwerth, wat nog volgens de kortste route1964 km ver weg is. De dames bellen in paniek naar ons en geven aan dat hun navi's de weg niet kent. We nemen ze onder onze vleugels tot het stuk dat hun elektronisch wegennet het weer doet. Daarna bepalen ze hun eigen strategie weer want het blijven dames. Die luisteren toch niet. Onderweg wordt er nog even gestopt omdat ze een melding krijgen op hun computer. Een kleine controle door hun, want de 4 mannen staan in de berm voor een sanitaire stop. Alles lijkt in orde en we stappen weer in, zetten hem in de Drive en gaan er weer tegenaan. De wegen kronkelen naar boven. De temperatuur zakt weer, en de omgeving wordt witter. Mooi gezicht weer. Het aantal honden dat doelloos langs de weg loopt is niet te tellen en zielig gewoon. Vandaag wel 75 gezien, of meer....
Op zoek naar eten is hun grootste prioriteit lijkt me. Je ziet ze overal, vooral bij plaatsen waar vuil en etensresten te vinden zijn. Ook zien we hier in Roemenië megagelukkig agenten staan. Zoals gezegd trekken we aandacht omdat men wellicht het idee zou kunnen hebben dat we als gekken door hun omgeving scheuren. Dat is in het geheel niet waar. Natuurlijk gaat het niet altijd volgens de norm maar in dorpen kunnen wij ons goed beheersen. Toch worden we op een bepaald moment met veel kabaal ingehaald door wel 6 loeiende politie auto's. Nu hebben we het voor elkaar...... We worden met dwang langs de weg geduwd. Politie hangt uit hun auto en met zaklantaarn worden we de berm ingestuurd. Ik vergeet door de commotie foto's te maken. Echter...... Tussen politieauto 5 en 6 blijkt een belangrijk persoon vervoerd te worden. We moeten alleen aan de kant om doorgang te verlenen. We scheten hem wel even...
We rijden weer een mooie weg door een fantastische omgeving.
De dag eindigde voor ons in het beloofde Hilton hotel Sibiu te Roemenië.

http://youtu.be/xCorJG9mubk

Alvast weltrusten.

Ps vandaag in de auto gefacetimed met m'n lieverd Lars. Wat een schatje.... Kon hem even door zijn eigen ogen laten zien waar papa reed. Vanavond m'n andere schatje Amber........

Vandaag zijn we in het tussenklassement voorbij gestreden door, Noble Art. Een deja vu dus...... Klasse gereden jongens. De strijd is terug, maar nog niet gedaan...... Vrienden!