Noordkaap Noorwegen.

TOP OF THE WORLD...... kan het nog mooier!

Ja dat kan. Vanmorgen in convooi naar de noordkaap. 2 maal per dag kun je onder begeleiding van een grote sneeuwschuiver voor en achter de laatste 30 km volbrengen. Je moet een 4x4, spijkerbanden of sneeuwkettingen hebben anders mag je niet mee. Die laatste 30 km waan je je een een maandlandschap. Er groeit niets meer, er staan geen bomen! Er heerst totale rust. De weg gaat slingerend van hoog tot laag richting de barendszee. We stappen uit en het weer lijkt minder koud dan wat we verwacht hadden. De skibroeken laten we in de auto en trotseren de kou in onze jeans. Wel een dikke winterjas die we van een eerdere sponsor hebben overgehouden. Er staat in het midden van het laatste stukje land een commercieel plaza. Maar loop je daar voorbij dan zie je de globe staan. Dan is er maar 1 ding wat je wilt. Een foto van jou en de globe. Het is op het uiterste puntje toch kouder dan we naast de auto dachten. De mysterymuts op ons hoofd en daar overheen nog de capuchon. Handschoenen aan en uit om toch telkens weer een ander shotje van het geheel te maken.
Van huis horen we dat we live te zien zijn via de webcam die daar staat opgesteld. Een laatste foto met alle teams onder het monument, en dan gaan we op zoek naar wat warms. Erik besteld 2 chocomelk, met slagroom en legt €10 euro op de balie. Daar ziet hij niets meer van terug. Dure cacao dus. Och wat is nu een paar euro op heel veel euro's. Ik koop nog een sweater, 2 potloden voor de kids en ga met de rest van de groep naar de cinema waar nog een film van een 20 minuten wordt vertoont over dit stukje aarde.
We stappen in de auto en gaan onder begeleiding weer naar beneden. Hier zal ik lang niet meer komen al sluit ik het niet uit dat ik hier ooit nog een keer in de zomer zal zijn.

Aangezien je niet hoger kunt komen op het vaste land van Europa kan hier maar 1 nummer bij horen en dat is wel deze......
http://youtu.be/baSUO3zjneA

Vanaf de noordkaap beginnen we aan een viertal etappes naar het hotel van vandaag. Totale afstand 600 km. Ik kan thuis niet verwoorden of nu beschrijven hoe mooi de wegen, bossen en natuur is. Dat moet je echt zelf gezien hebben om dat te begrijpen.
We zijn benieuwd hoeveel km we in totaal gaan maken. U misschien ook wel als u meegedaan hebt met de vlinderkind bol.com actie. Het wordt een groot getal. De totale opbrengst is overigens op €1245,00 uitgekomen. Dit geld gaa 1 op 1 naar stichting vlinderkind. Dat is nodig voor onderzoek en genezing. Wilt u op een later tijdstip nog eens een storting doen kan dat altijd op gironummer 6737.

Op etappe 4, net na het plaatsje Atta zit Erik vol in racepositie. Hij moet de aandacht er goed bijhouden. Bocht na bocht, dalen stijgen, ijs, sneeuw, alle facetten van autorijden komen hier aan bod. Ik zou het niet kunnen zoals Erik dat doet. We hebben inmiddels 5181 op de klok staan en er is geen kilometer bij dat ik me onveilig heb gevoeld. De dodge breekt een keer of 25 per dag uit en zonder blikken of blozen stuurt Erik hem binnen no-time weer in het goede pad. Ik zit of te bloggen, te rekenen, te laptoppen of achterstevoren om wat eten en drinken te scoren vanuit ons magazijn achter te halen. De auto gaat van links naar rechts, slingert continu heen en weer. Het doet me niets. Wagenziekte ken ik niet en nogmaals, ik weet dat hij geen risico's neemt en ons en de dodge veilig thuis brengt. Hij kan goed rijden!
Maar in deze racepositie dus stuurt hij plots de auto abrupt naar rechts. Stamp op de rem en parkeerd hem op een kleine parkeergelegenheid. Noorderlicht!! We hebben wat dingen op ons lijstje staan die we graag mee willen maken en het zien van het echte noorderlicht is daar 1 van. Noorderlicht ontstaat onder diverse condities. De vochtigheid, duisternis en helderheid moeten allemaal maximaal correct zijn en dan heb je dus kant op dit verschijnsel. Je moet geluk hebben als je het te zien krijgt. Gister om half 1 liepen we dus ook met z'n vieren buiten in de hoop wat inde lucht te kunnen aanschouwen. Toen zagen we niets maar nu is gebeurt het. Ik loop naar de straat om de aanstormende teams erop te wijzen dat ze beter even kunnen stoppen. We staan een kwartier te kijken met z'n allen. Alle lampen van de auto's uit. Helaas is het noorderlicht niet fel genoeg om het te kunnen fotograferen maar het is wel fel genoeg om even vol te genieten. Wat een dag...... Wat een week....... En hij is nog niet om ook. Wat staat ons nog te wachten.

Nog 56 kilometer en we zijn bij het plaatsje Tromso. Onderweg horen we al dat ook Henk en Bram aanwezig zullen zijn. Vlinderkind heeft al zijn vleugels weer bij elkaar. Fijn dat de Henk Karman groep er ook weer bij is. Jammer dat ze deze mooie dag hebben moeten missen.


De foto's komen er aan. Straks even in het hotel.
Morgen naar......??? Ja wisten we dat maar!
Groeten aan iedereen thuis. Wij blijven nog even genieten.